نشست روز ملی خلیج فارس به همت دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا (دافوس) و با همکاری انجمن ژئوپلیتیک ایران، با حضور دریادار دوم ستاد، غلام رضا طحانی، دکتر محمدرضا حافظ نیا، دکتر ابراهیم رومینا، آقای روزبه پارساپور، دکتر دیاکو حسینی، دکتر حسین ربیعی دبیر انجمن ژئوپلیتیک ایران، روز دو شنبه 8 اردیبهشت ماه ۱۳۹۹، ساعت 10 تا 12، به صورت حضور در صحن دانشگاه برگزار شد.
موضوع سخنرانی دکتر ربیعی در این نشست کلاف ژئوپلیتیک امنیت در منطقه خلیج فارس بود. ایشان با طرح تحولات نظری در حوزه امنیت و ویژگی های مناطق امن و نا امن دنیا، به بررسی ویژگی های مختلف منطقه خلیج فارس پرداخت.
مهمترین بخشهای سخنان دکتر ربیعی در این نشست به شرح ذیل است:
مهمترین مولفه ها یا عوامل امنیتی منطقه خلی فارس عبارت است از اختلافات سرزمینی که میراث اصلی به جای مانده از دوران حضور قدرت های بزرگ است. دخالت قدرت های خارجی در در بحران های منطقه ای و تشدید آنها از جمله جنگ ایران و عراق. اختلافات و تنش های منطقه ای بویژه در سه دهه اخیر از جمله جنگ های عراق علیه ایران و کویت تجربه نا امنی قدرت های کوچک. کودتاها، براندازی ها در قطر، عمان، امارات، عربستان و … تجربه های ناخوشایند قدرت های محلی، انبار کردن تجهزات نظامی، قطب بندی های مبتنی بر مسائل قومی، زبانی و مذهبی که به تشدید اختلافات در منطقه انجامیده است و مجموعه ای از عوامل و مولفه های دیگر، که منطقه خلیج فارس را سالهاست در وضعیت نا امنی قرار داده است که شبیه به یک کلاف پیچیده امنیتی است. در شرایط موجود بی اعتمادی یا کم اعتمادی در روابط کشورهای منطقه موج می زند و عمر دوستی ها و دشمنی ها بسیار کوتاه است.
چنین وضعیت ناپایداری، به صورت زنجیروار رخدادهای دیگری را در منطقه در پی دارد که کمترین آن حضور قدرت های جهانی به بهانه و دستاویز کمک به تأمین امنیت منطقه است تا جایی که قدرت هایی که کیلومترها دورتر ازاین منطقه قرار دارند، امنیت این منطقه را جزئی از امنیت ملی خود قلمداد می کنند و در همه رخدادهای این منطقه دخالت می کنند. برای رهایی از این وضعیت راهی جز تآمین امنیت منطقه توسط کشورهای پیرامون خلیج فارس وجود ندارد و عملی شدن چنین وضعیتی مستلزم شروع فرایند اعتماد سازی بین اعضا است. کشورهای این منطقه باید به درک مشترکی برسند که هیچ کدام از قدرتهای بیرونی این منطقه نسبت به خود ملت ها و کشورهای این منطقه دلسوزتر نیستند و نمی توان با تکیه و اعتماد به قدرت های خارجی امنیت چنین منطقه پر اهمیتی را تأمین کرد.