خاورمیانه با پویش بیش از چند قرن محیطی مساعد در تکوین تمدن، ولی با ژئوپلیتیکی تکراری در بحران، مناطق وسیع و مشتمل بر جغرافیایی از میانرودان تا مدیترانه را درگیر تنش کرده است. این کانون موثر در موقعیت جغرافیایی و مبتنی بر فرایندی تاریخی در مرکز ژئوپلیتیکی از گشایش فرهنگ، برپایی آیین و ابداع جنگ
محیط دنیای کلاسیک و مدرن غرب؛ دیکتاتوری های پنهان در دمکراسی های خندان مطالعه فرایند تاریخی شکل گیری قوم، قبیله، ملت و دولت بر بستر فراگرد سرزمینی محاط مغرب و از عهد باستان و مرتبط با سببی آن یونان و رم، تا میراث دار آن در منطقه ژئوپلیتیکی اروپای غربی و سپس آمریکای شمالی
تکوین ملیت های قوم پایه و مبتنی بر مکان های جغرافیایی، کمابیش تحت تاثیر اتحاد، روایی در فرهنگ، اندیشه و فلسفه ای ایجابی است. چنین جغرافیایی میسر و اقوامی با فرهنگ پیشتاز که تسهیل کننده در ارتباطات اندیشه ای هستند، گامی در جهت توسعه مدنیت است. همراهی عناصر مربوطه به اجماع اقوام، و سرانجام به
سیستم های جغرافیایی_ژئوپلیتیکی کلاسیک و مدرن از لحاظ کارکرد و دسترسی به منابع و منافع، تفاوت ماهوی دارند. نظام های دولتی و حاکمیتی متناظر بر این وضعیت در دوره کلاسیک به علت محدودیت در توانایی استخراج، فرآوری و توزیع محصولات، به منابع و نیروی انسانی مکان ژئواستراتژیک یا منطقه ژئوپلیتیکی اکتفا نمی کردند. پس تلاش
کم و بیش تمام رفتارهای انسان نخستین تحت تاثیر جغرافیا و ناآگاهی بود. محیط و ناآگاهی هایی که بر مایحتاج های ابتدایی جسمی و ذهنی اثرگذاری داشتند. عوامل و عناصری که تقریبا فاقد توانایی برآورده کردن نیازهای طبیعی و معنوی انسان بود. نقایصی که ناشی از قرارگرفتن تحت تاثیر فشارهای محیطی در دسترسی و دستیابی
در تاریخ 10 ژوئیه 2023 م. نشستی با حضور شش کشور شورای همکاری خلیج فارس (عربستان، امارات، قطر، عمان، کویت و بحرین) در روسیه برگزار شد، که در پایان با صدور بیانه ی مشترکی مبنی بر تلاش برای دستیابی به یک راه حل مسالمت آمیز در مسئله جزایر سه گانه از طریق مذاکرات دوجانبه (ایران
قرن ها است که ادیان و سیاست در یک کشمکش تاریخی دنباله دار و بر بستر جغرافیای مساعد مدنی؛ اجتماع بشری و در نهایت جامعه انسانی متفاوت را شکل داده اند. از ادیان بدوی که مبتنی برطبیعت، جادو، نگاه به آسمان، تخیلات و به طورکلی مقید به برداشتی از جغرافیا و اندیشه بوده اند، تا
سقوط امپراتوری های ژئواستراتژیک پایه و تقسیم آنها به مناطق ژئوپلیتیکی ناپایدار و شکننده، از نقایص پارادایم دوران معاصر، الگو واره های مدرن و بحران ها، مشکلات و ناآرامی های تاریخی و محیط کنونی است. مناطق ژئوپلیتیکی متکثر، ناآرام و شکننده ای که ارثیه به جا مانده از حوزه های ژئواستراتژیکی است که شکل گیری
اتخاذ سیاست مجزا بودن از دیگران در دنیای مدرن مجهز به فنآوری پویا که با سیستمی کارآمد و نسبی خود را به اثبات رسانده است، استراتژی سیاسی مهار خودانگیخته ژئوپلیتیکی در سلسله مراتب قدرت می باشد. این وضعیت نظاره گر بازی واحد سیاسی سطح ملی در میدان و در همراهی با نیروهای فرامنطقه ای منافع
