سومین جلسه از سلسله گفتگوهای جغرافیا و سیاست با موضوع «پسا کرونا؛ رابطه حکومت‌ها و ملت‌ها» با حضور سرکار خانم دلارام قندچی، دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی، سه شنبه 18 شهریور ماه ۱۳۹۹، ساعت 21 تا 22، از سوی انجمن ژئوپلیتیک ایران و به صورت مجازی و زنده در صفحه اینستاگرام انجمن برگزار شد.
مهمترین بخش‌های سخنان خانم قندچی در این نشست به شرح ذیل است:
در ابتدای نشست آقای سید محمد تقی رئیس السادات دانشجوی دکتری رشته جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی به عنوان دبیر و مجری برگزاری نشست به معرفی سخنران و زمینه مطالعاتی و تخصص سخنران جلسه پرداخت، و بعد از آن از خانم دلارام قندچی سخنران جلسه این سوال را مطرح نمود که آیا ویروس کرونا چه تأثیری بر جهان داشته؟ و چه اتفاقاتی را برای جهان رقم زده است؟
متعاقب بحث و در پاسخ به سوال مجری نشست، خانم قندچی این مسئله را مطرح نمود که برای دانستن موضوع، دانستن این نکته حائز اهمیت است که اپیدمی ها مانند جنگ ها هستند. و می توانند سال‌های طولانی تداوم پیدا کنند. در ادامه بحث ایشان عنوان کردند که نمیتوان تاریخ مشخصی برای پسا کرونا (جهان بعد از کرونا) تعیین کرد و به دور از واقعیت است. اما مسئله ای که وجود دارد تحولات و رخدادهایی است که در پی گسترش و شیوع کرونا در جهان فائق از این که نوع و شکل حکومت ها و ساختارهای حکومت چیست، به رابطه بین حکومت ها و ملت ها برمی‌گردد.
خانم قندچی در ادامه بحث خود این سوال را مطرح نمود که پدیده کرونا چه تغیراتی را در نوع رابطه بین مردم و دولت ها پدید آورده است. در پاسخ به این پرسش ایشان به تشریح دو نگرش در تحلیل و توصیف تغییر رابطه بین مردم و دولت ها پرداخت، و این مسئله عنوان شد که ظهور پدیده کرونا یک چالش و تهدید بزرگ برای نظام سرمایه‌داری که ساختار و نظام اقتصادی حاکم بر جهان است به وجود آورده و نظام سرمایه داری را با چالش بزرگی روبرو ساخته است. ایشان درادامه بحث خود به نوع نگرش رسانه ها در مورد کرونا پرداخت و نگاه رسانه ها را به مسئله قرنطینه و محدودیت های اجتماعی با توجه به نوع و تفاوت موجود بین مشاغل و اقتضا‌های شغلی به چالش کشیدند، و عنوان داشتند که بسیاری از مشاغل با توجه به فیزیکی بودن و ماهیت شغلی بر حضور نمیتوان محدود شوند و در صورت محدود شدن به قطع مئیشت منجر خواهد شد و در حال حاظر این موضوع مسئله بسیار مهمی است که دولت ها با توجه به محدودیت های سرمایه و فرسایشی بودن مسئله کرونا به دنبال راه کار های جدی هستند و پیامدهای مربوط به همین موضوع رابطه بین دولت ها و مردم آن ها را به چالشی اساسی تبدیل کرده است.
همچنین در ادامه بحث ایشان به گروهی از راست گرایان در آمریکا و گروهی از محافظه کاران در آلمان اشاره کردند که با مخالف شدید با قرنطینه های کرونایی در تلاش هستند که مطرح سازند که مسئله قرنطینه و محدودیت‌ها باعث سلب آزادی انسان‌ها شده است. و حتی در بسیاری از کشورهای مرفه که با چالش اقتصادی کمتری روبرو شدند، اعتراضات به محدود شدن آزادی فردی وجود دارد. همچنین ایشان این مسئله را مطرح نمودند که یکی از پیامدها مهم شیوع کرونا و ایجاد و اعمال قوانین و محدودیت های کرونایی منجر به تمرکز گرایی دولت ها و حکومت ها در کشورهای جهان شده است که در آینده ممکن است نوع و شکل حکومت ها به سمت دولت محوری و تمرکز گرایی بیشتر دولت ها منتهی شود.
در ادامه بحث مجری نشست این سوال را مطرح کرد که آیا این تحولات باعث ایجاد تفاوت فاحشی در نوع رابطه دولت ها با ملت در آینده خواهد شد؟
در پاسخ به این پرسش، سخنران جلسه عنوان نمودند که نتیجه گیری در باره این مسئله و ارائه یک گزاره در باب این موضوع امری به دور از واقعیت است و نمیتوان پیش بینی نمود که نوع و زاویه و رابطه بین ملت ها با دولتهای خود به چه سمتی پیش خواهد رفت. اما نتایج اولیه نشان دهنده این است که اعتماد ملت ها به دولت ها فارغ از نوع دولت ها و حکومت ها در سرتاسر جهان در حال شکسته شدن است. اما چیزی که باید متنظر آن باشیم این است که حکومت ها و دولت ها چگونه و به چه صورتی به مدیریت کشورهای خود ادامه خواهند داد.
در ادامه بحث ایشان به عنوان نتیجه گیری دو سوال را مطرح نمودند. یکی این که آیا واقعیت مسئله این است که ملت ها در جوامع بقاء در حال زیستن هستند؟ یعنی این که ملت ها کنترل زیست خود را به دولت ها سپرده اند؟ یا اینکه آیا وضعیت ملت ها به سمت ایده هایی مانند عدالت جهانی و همبستگی خواهد رفت و حکومت ها مجبور خواهند شد به ایده ها احترام بگزارند؟
در پایان بحث مجری نشست به طرح این سوال را مطرح نمود که آیا ظهور کرونا باعث قوی تر شدن ایده جهانی سازی خواهد شد و به ایده جهانی سازی کمک خواهد نمود یا خیر؟ در پاسخ سخنران بحث عنوان داشتن که جهانی سازی یک روند در حال وقوع است و از آن نمیتوان جلوگیری نمود.