کتاب «ايران، انقلاب اسلامي و ژئوپليتيک شيعه» نوشته دکتر سيد عباس احمدي، استاديار دانشکده جغرافياي دانشگاه تهران، به همت انتشارات موسسه انديشه سازان نور منتشر شد. اين کتاب که حاصل سه سال کار و تلاش مداوم مولف است، در شش فصل و 300 صفحه به رشته تحرير در آمده است.
فصل اول به مباحث عمومي ژئوپليتيک و ژئوکالچر اختصاص يافته است. در اين فصل علاوه بر مطرح شدن بحث فرهنگ، اهميت ژئوپليتيکي آن و جهاني شدن فرهنگ، ژئوپليتيک مذهب نيز به بحث در آمده است.
موضوع فصل دوم به چيستي تشيع، گروههاي آن و چگونگي پراکندگي شيعيان در سطح جهان پرداخته است. در بحث جغرافياي شيعه، علاوه بر شيعيان ايران، سه لايه مشخص ديگر يعني شيعيان پيرامون ايران، ساير شيعيان آسيا و گروههاي پراکنده شيعه در ساير نقاط جهان مورد توجه قرار گرفته اند.
نويسنده فصل سوم را به تاثير پذيري شيعيان جهان از انقلاب ايران اختصاص داده است. در بخش هاي مهمي از اين فصل، نقش تشيع در پيروزي انقلاب اسلامي و نيز تاثيري که عالمان شيعه در اين زمينه داشته اند مطرح شده است. در ادامه به تاثير پذيري شيعيان از انقلاب ايران به صورت يک فرايند تکاملي در سه مرحله هويت يابي و خودآگاهي، شکل گيري يا تقويت احزاب و تشکلهاي سياسي شيعي و نفوذ شيعيان در ساختار هاي سياسي کشورهاي مختلف پرداخته شده است.
فصل چهارم به عنوان يکي از مهمترين بخش هاي اين کتاب، اشاره دارد به اينکه ايران پس از انقلاب اسلامي چه اقدامات و فعاليت هايي در ماوراي مرزهاي خود داشته است. روشن است که در اين مقطع زماني، مذهب شيعه در ايران ماهيت سياسي پيدا کرد و باعث شد تا جمهوري اسلامي با صبغه اي ديني و مذهبي به عنوان يک بازيگر مهم در صحنه بين المللي نمايان شود.
موضوع فصل پنجم واکنش رقيبان منطقه اي و جهاني به اقدامات بين المللي ايران است. اين واکنش ها در شکل سياست هاي تقابلي، هم براي جلوگيري از اثرگذاري ايران و هم مقابله با انبساط فضايي قدرت تشيع اعمال شده است.
در آخرين فصل کتاب(فصل ششم) ژئوپليتيک نوين تشيع در سرآغاز قرن بيست و يکم به بحث در آمده است و همزمان از مباحث کتاب نتيجه گيري شده است. کتاب «ايران، انقلاب اسلامي و ژئوپليتيک شيعه» در بر دارنده مباحث و تحليل هاي متعددي است. همچنين اين کتاب مدلها و مثال هاي فراواني در حوزه جغرافياي سياسي و ژئوپليتيک تشيع ارائه داده است و با توجه به اهميت و جذابيت موضوع، مي تواند منبع خوبي براي علاقه مندان، به خصوص اساتيد و دانشجويان رشته هاي علوم جغرافيايي، علوم سياسي، روابط بين الملل و … به شمار آيد.
منبع: وبلاگ کميته برنامه ريزي جغرافيا