تحولات افغانستان به نفع منطقه و ایران نیست

جنایات اخیر گروهک طالبان بویژه در استان فاریاب و دیگر مناطق اشغالی افغانستان نشان می دهد که قساوت طالبان ذاتی است و گذر زمان تغییری در آن ایجاد نمی کند. مثل منافقین جلاد.!
بنابر این تهدیدات نوظهور این گروه در افغانستان علیه مردم این کشور کاملا جدی است و اساسا هیچ نوع مذاکره ای با این گروه در راستاي مشارکت‌ سیاسی و تفاهم با دولت فعلی و دیگر گروههای موثر در افغانستان در آینده در کار نخواهد بود.
قدر مسلم قحطی ، گرسنگی ، آوارگی و محصور شدن دوباره مردم افغانستان در حصار تحجر طالبانیسم و قطع ارتباط با دنیای مجاور ، ره آورد قطعی تحولات پیش روی افغانستان خواهد بود.
زیرا تنها فهم غریزی و غیر عقلانی این گروه از قدرت، زبان زور و قدرت تحکمی و اعمال ترس و وحشت علیه مردم بی دفاع افغانستان است.
آنچه مسلم است این است که در صورت سلطه طالبان بر افغانستان، پدیده نو ظهور و نوپای دولت – ملت در افغانستان بطور قطع فرو خواهد ریخت و فرقه گرایی قومی و افراط گرایی اسلامی دوباره با ادبیات نو طالبانیسم حاکم خواهد شد.
تردیدی نیست که طالبان در صورت غلبه مجدد بر کل افغانستان ، کوچکترین فرصتی را برای دولت و مجلس و ارتش فعلی در ساختار حاکمیتی باقی نخواهد گذاشت و بلکه همه آنها یا از کشور فرار می کنند یا کشته خواهند شد.
طالبان مبتنی بر ایدئولوژیی شکل گرفته که اساسا تهدید بشمار می آید و حمایت از این گروه همانند ریختن “سنگریزه درون دیگ برنج” است
برایند کلی تحولات در افغانستان و پیشروی طالبان در عمق خاک افغانستان و همچنین تسلط ناگهانی بر بخش وسیعی از این کشور ، سرآغاز بحرانی پیچیده در این کشور خواهد بود که استمرار آن همچون بحران دو دهه قبل دامن منطقه را در ابعاد مختلف امنیتی و نظامی خواهد گرفت.
آنچه مسلم است درک این حقیقت تلخ است که بازی خطرناک دیگری در افغانستان طراحی شده که در عمق این بازی ، نقش قدرتهای بزرگ با اهداف خطرناک بوضوح مشاهده می شود.
و چشم انداز افغانستان فعلی و تحولات این کشور به هیچ وجه مطلوب مردم این کشور و کشورهای منطقه نخواهد بود.
تحرک نظامی طالبان در گستره مرزهای ایران و آسیای میانه نیز ، تصادفی نیست و تهران باید زودتر از هر کشور دیگری پیام این اتفاقات برق آسا در مرزهای شرقی خود را درک کند.
از سوی دیگر مرزهای ایران ،مجاری تنفسی ملت و دولت افغانستان و معبر گذرگاهی این کشور محصور در خشکی ها بوده که طالبان با سلطه کامل بر آن یک ملت و یک کشور را تحت محاصره کامل خود گرفته اند و اگر یکماه این گذرگاه‌های استراتژیک را بروی ورودی و خروجی همسایه شرقی ببندند ،کابل بی قید و شرط تسلیم خواهد شد.

ارجاع به این تحلیل

یزدان پناه،کیومرث (1400) تحولات افغانستان به نفع منطقه و ایران نیست، رسانه ژئوپلیتیک، انجمن ژئوپلیتیک ایران

درباره نویسنده

این مطلب را به اشتراک بگذارید

اسکرول به بالا