عموما می دانیم که تهدید مشترک زمینه وحدت در عمل و انسجام در اقدام است. جغرافیای سیاسی در ایران از جمله رشته های نوپا و پر مخاطبی است که به رغم جذابیت معرفتی و بهره مندی از ظرفیت کاربردی بهینه و متناسب با نیازهای جدید جامعه، لیکن هنوز در نزد مراکز اداری، اجرایی و سیاسی ناشناخته می باشد. این ناشناختگی تا به امروز متأثر از چند عامل در زمینه عدم اقبال مراکز یاد شده به دانش آموختگان جغرافیای سیاسی بوده است. از یک سو، با تحولات اخیر در حوزه علوم جغرافیایی که زمینه تخصصی شدن رشته ها را فراهم کرده است، متخصصین آن از سوی مراکز تصمیم گیری به ویژه در مرکز ثقل نظام برنامه ریزی کشور (سازمان مديريت وبرنامه ريزي) تاکنون و علیرغم پیگیری های متعددی که توسط نهاد علمی – صنفی حامی اصلی این گروه از متخصصین دانشگاههای کشورمان (انجمن ژئوپلیتیک ایران) انجام گردیده است، این ضرورت ملی عملا با بی توجهی و غفلت آشکار مواجه گردیده است. از سوی دیگر آنچنان که شایسته است انسجام لازم میان دانش آموختگان جغرافیای سیاسی به وجود نیامده است، بویژه آنکه بسیاری از آنها در کسوت استادی دانشگاه یا در سمت های اداری و اجرایی سطوح ملی و دستگاهی قرار دارند. بی گمان، قرار گرفتن در کانونهای تصمیم گیری سطوح کلان نقش مؤثری در استیفای حقوق جغرافیای سیاسی و دانش آموختگان این رشته خواهد داشت. از جمله این مراکز مؤثر، مجلس شورای اسلامی است که این روزها با تدابیر گسترده ای کشور ما در مرحله بر گزاری دهمین دوره از انتخابات آن است.با عنایت به اینکه، جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک علم قلمروداری هستند و این رشته از توان بالایی در دستیابی به راهکارهای رفع مطلوب چالش ها و معضلات ملی و فروملی برخوردار است،لذا آنچنان که از نامه های به نگارش درآمده طی چند هفته اخیر درباره انتشار دفترچه راهنماي آزمون دستياران ستادي دستگاه هاي اجرايي كشور بر می آید، رویکرد حل معضل بیکاری همت عموم علاقه مندان به جغرافیای سیاسی را طلب می کند.با این حال،همانگونه که می دانید انتخابات 7 اسفند سال جاری فرصت بی نظیری را فراروی جامعه جغرافیای سیاسی کشورمان گشوده است. چنانچه بتوانیم کاندیداهای شایسته و بخصوص متخصصین جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک را در حوزه های انتخابیه خود و از طرق ممکن یاری کنیم و نیز در تقویت پایگاه رأی آوری آنها با تمام توان کوشش نمائیم، بی گمان در صورت بهره مندی از نمایندگان شایسته در مجلس شورای اسلامی و حضور آنان در تصمیگیریهای کلان ملی،گام بزرگی را برای گشودن گره کور اشتغال فارغ التحصیلان جغرافیای سیاسی برداشته ایم. از این رو، انتخابات مجلس شورای اسلامی فرصتی ویژه پیش روی ما نهاده است تا ضمن مشارکت موثر در پای صندوق های رآی و با تاکید برحمایت صنفی از نامزدهای انتخاباتی مربوطه، برای دستیابی به تعدادی از کرسی ها مجلس یا فرستادن افراد مؤثر به مجلس به منظور حمایت از دانش آموختگان و اشتغال آنها،می توانیم در بالاترین سطح ممکن دین خود را به فارغ التحصیلان این رشته ادا کنیم.
با تقدیم احترامات – دکتر نبی الله رشنو