وفاق و مشارکت مردمی، کلید دستیابی به اهداف ملی است عضو هیات علمی جغرافیا و هیات مدیره انجمن ژئوپلیتیک ایران وفاق در سطح ملی میان مردم و دولت، و در سطح حاکمیتی میان نهادهای مختلف، را عاملی در افزایش مشارکت مردمی و تقویت نظام سیاسی دانست. به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس از مشهد، سید هادی
از آنجا که نظام حکمرانی منابع آب در زاینده‌رود سالهاست نیاز به جراحی اساسی دارد و مدیریت بخشی منابع آب در هر استان ذینفع تابع نظام فکری آن استان بدون توجه به حقوق مناطق پایین دست بوده است دولت چهاردهم بایستی عزم جدی در این راستا به منظور ارتقای نظام حکمرانی مطلوب آب از طریق
ابتدا با علم بر اینکه می دانیم اصفهان در کجا واقع شده و دارای چه فرهنگ و هویتی است و شناسنامه ی آن برای همه ما روشن است. طی چندین دهه اخیر متاسفانه با پا به عرصه گذاشتن بشر به دوره نوینی از جهان که از پیامد های مهم آن می توان به افزایش جمعیت
بی آبی بخش اعظم حوضه زاینده رود را در بر گرفته و خسارات زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی زیادی را به بار آورده است. آثار جدی بی آبی در حوضه آبریز زاینده رود که در نتیجه آن باعث خشکی رودخانه و تالاب گاوخونی شده است، امروزه با کاهش منابع آب های زیرزمینی در حوضه، فرونشست
امنیتی‌سازی زنجیره‌های ارزش و تجارت جهانی با چالش‌های میان کشورها در قرن بیست‌ویکم براساس «امر سیاسی» شکل می‌گیرد. امر سیاسی در چارچوب اندیشه‌های کارل اشمیت، نظریه‌پرداز سیاسی، به‌صورت «دوست و دشمن» ظاهر می‌شود. بنابراین در یک سیستم اقتصاد جهانی، وقتی مراکز اصلی انباشت سرمایه که اساساً مناطق جغرافیایی خاصی در درون کشورها هستند، و به‌وسیله
یک استاد ژئوپلیتیک دانشگاه گفت: ایران و عربستان دو ستون اصلی ژئوپلیتیک خلیج فارس و دو بازیگر راهبردی غرب آسیا به حساب می‌آیند و صلح و سازگاری و اتفاقات سازنده این دو کشور، نقش بسزایی در آینده منطقه خواهد داشت. به گزارش ایسنا، سفر وزیر امور خارجه کشورمان به عربستان مرحله جدیدی از اصلاح روابط
در حوضه رودخانه فرامرزی هیرمند، ایران در موقعیت پائین دست قرار دارد که این مسأله امروزه بر وزن ژئوپلیتیکی یا قدرت سیاسی کشور در محور شرق تأثیر گذاشته و عمدتاً منبعی برای تهدید یا فرصت وجود داشته و ممکن است در آینده نه چندان دور بر زمینة تنش‌ها و درگیری‌ها در مناسبات و سیاست‌های خارجی
همان طور که می دانید، اصفهان استانی نیمه خشکی است که مردمان آن از دیر باز با حفر قنات به سختی آب را استخراج می کردند و امروزه با روند رو به تزاید آب در استان که بخش عمده آن را می توان به عدم رویکرد مدیریتی کارآمد و شکاف های حکمرانی در آن نسبت
آیا جهان به سمت تقابل و تخاصم پیش می‌رود؟ آیا تنگنای منابع معدنی و بحران انرژی سد بزرگی در برابر توسعه تولید صنعتی است؟ چگونه می‌‌‌توان در میانه جدال‌‌‌های ریز و درشت قدرت‌‌‌های بزرگ، سرنخی برای فهم تحولات جهان یافت؟ به نظر می‌رسد پاسخ این پرسش‌‌‌ها را باید با غور در رابطه سیاست و جغرافیا
