اصول رقابت در ژئوپلیتیک مبتنی بر قدرت برآمده از اندیشه، سیاست، موقعیت، مکان های استراتژیک، منابع و جغرافیای تمدن پایه است. تشدد اتکا و تقویت مضاعف قدرت نیز استوار بر عوامل و عناصر دوچندان درکلیات جغرافیایی و متکثر در جزئیات بی قیاس فوق است. این کلیات مستحکم برمنطقه ژئوپلیتیکی و ناظر بر ویژگی ها در
زمینه و جغرافیای انسان ساخت به همراه تاریخ اجتماعی_ سیاسی دولت ملت ها به وضوح نشان می دهد که تفاوت در اندیشه ها، محیط و پویایی علوم، تعیین کننده نوع رفتار انسان و حکومت به نمایندگی از آن است. محیط ناهمسان و تنوع پیرامونی به انضمام اندیشه، از عوامل و عناصر موثر بر پیدایش نوع
خاورمیانه با پویش بیش از چند قرن محیطی مساعد در تکوین تمدن، ولی با ژئوپلیتیکی تکراری در بحران، مناطق وسیع و مشتمل بر جغرافیایی از میانرودان تا مدیترانه را درگیر تنش کرده است. این کانون موثر در موقعیت جغرافیایی و مبتنی بر فرایندی تاریخی در مرکز ژئوپلیتیکی از گشایش فرهنگ، برپایی آیین و ابداع جنگ
محیط دنیای کلاسیک و مدرن غرب؛ دیکتاتوری های پنهان در دمکراسی های خندان مطالعه فرایند تاریخی شکل گیری قوم، قبیله، ملت و دولت بر بستر فراگرد سرزمینی محاط مغرب و از عهد باستان و مرتبط با سببی آن یونان و رم، تا میراث دار آن در منطقه ژئوپلیتیکی اروپای غربی و سپس آمریکای شمالی
تکوین ملیت های قوم پایه و مبتنی بر مکان های جغرافیایی، کمابیش تحت تاثیر اتحاد، روایی در فرهنگ، اندیشه و فلسفه ای ایجابی است. چنین جغرافیایی میسر و اقوامی با فرهنگ پیشتاز که تسهیل کننده در ارتباطات اندیشه ای هستند، گامی در جهت توسعه مدنیت است. همراهی عناصر مربوطه به اجماع اقوام، و سرانجام به
سیستم های جغرافیایی_ژئوپلیتیکی کلاسیک و مدرن از لحاظ کارکرد و دسترسی به منابع و منافع، تفاوت ماهوی دارند. نظام های دولتی و حاکمیتی متناظر بر این وضعیت در دوره کلاسیک به علت محدودیت در توانایی استخراج، فرآوری و توزیع محصولات، به منابع و نیروی انسانی مکان ژئواستراتژیک یا منطقه ژئوپلیتیکی اکتفا نمی کردند. پس تلاش
کم و بیش تمام رفتارهای انسان نخستین تحت تاثیر جغرافیا و ناآگاهی بود. محیط و ناآگاهی هایی که بر مایحتاج های ابتدایی جسمی و ذهنی اثرگذاری داشتند. عوامل و عناصری که تقریبا فاقد توانایی برآورده کردن نیازهای طبیعی و معنوی انسان بود. نقایصی که ناشی از قرارگرفتن تحت تاثیر فشارهای محیطی در دسترسی و دستیابی
قرن ها است که ادیان و سیاست در یک کشمکش تاریخی دنباله دار و بر بستر جغرافیای مساعد مدنی؛ اجتماع بشری و در نهایت جامعه انسانی متفاوت را شکل داده اند. از ادیان بدوی که مبتنی برطبیعت، جادو، نگاه به آسمان، تخیلات و به طورکلی مقید به برداشتی از جغرافیا و اندیشه بوده اند، تا
سقوط امپراتوری های ژئواستراتژیک پایه و تقسیم آنها به مناطق ژئوپلیتیکی ناپایدار و شکننده، از نقایص پارادایم دوران معاصر، الگو واره های مدرن و بحران ها، مشکلات و ناآرامی های تاریخی و محیط کنونی است. مناطق ژئوپلیتیکی متکثر، ناآرام و شکننده ای که ارثیه به جا مانده از حوزه های ژئواستراتژیکی است که شکل گیری
